2024 ავტორი: Jasmine Walkman | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-16 08:33
ტაილანდური რეჰანი (O. basilicum var. Thyrsiflora) პიტნის ოჯახის წევრია და, როგორც ასეთი, განსაკუთრებით ტკბილი გემო აქვს, ანისულის მოგონებებია. გვხვდება ტაილანდში, ვიეტნამში, ლაოსსა და კამბოჯაში. სახელი მომდინარეობს ძველი ბერძნული სიტყვიდან βασιλεύς basileus - მეფე. ერთწლიანი ბალახოვანი მცენარეა. ღერო 50-60 სმ სიგრძისაა, მეწამული ფერისაა, მუქი მწვანე ფოთლები აქვს მეწამული ვენებით.
ის იზრდება მზიან ადგილებში, საკვები ნივთიერებებით მდიდარი ნიადაგებით. მცენარის მიწისზედა ნაწილი გამოიყენეთ ახალი, გამხმარი ან წვრილად დაჭრილი და გაყინული საყინულეში. მორწყვის შემდეგ დილით იღებენ მას, რადგან მაშინ მასში ზეთის შემცველობა ყველაზე მაღალია. მას ფრთხილად კრეფენ, რადგან ღერო ძალიან მყიფეა.
ტაილანდური რეჰანის შემადგენლობა
ითვლება რომ ტაილანდური რეჰანი მდიდარია კალციუმით, რკინით, ფოლიუმის მჟავით, C ვიტამინით და K. ის შეიცავს მრავალ ფლავონოიდს.
ტაილანდური რეჰანის უპირატესობები
ფოტო: აზიის თესლი
ტაილანდურ რეჰანს აქვს მრავალი დამცავი და ანტიბაქტერიული თვისება. უზრუნველყოფს საიმედო დაცვას მავნე ბაქტერიების განვითარებისგან, როგორიცაა Staphylococcus aureus, Escherichia coli და ა.შ., ამცირებს მათ ზრდას.
მას ასევე აქვს ანთების საწინააღმდეგო თვისებები. ეხმარება რევმატოიდულ ართრიტს, ხველებას და გაციებას, ნაწლავების ანთებას და სხვა. მაგნიუმის მდიდარი შემცველობა ხდის მას გულსისხლძარღვთა პრობლემების მქონე ადამიანებს. იგი გამოიყენება დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში, ამცირებს სისხლში გლუკოზის დონეს. იგი გამოსაყენებელია არომათერაპიის სამკურნალოდ, თავის ტკივილის შესამსუბუქებლად.
კულინარიული პროგრამა
ტაილანდურ რეჰანს იყენებენ ქათმის, ძროხისა და ღორის კერძებში. ის შეიძლება დაემატოს სალათებს, სუპებს, ლაზანიას, დესერტებს და სასმელებს. აქროლადი ზეთების შემცველობის გამო მას უნდა დაემატოს მომზადების ბოლოს, რათა შეინარჩუნოს თავისი განსაკუთრებული გემო და არომატი.
გირჩევთ:
ქერის კულინარიული გამოყენება
ქერი (Hordeum distichon, Hordeum vulgare) - მარცვლეულის ოჯახის მცენარეა. იგი საკვებად გამოიყენებოდა ნეოლითის შემდეგ. ამის შესახებ წერილობითი მონაცემები მოიპოვება I საუკუნიდან. შემდეგ ძველი ბერძენი მკურნალი დისკორიდისი ურჩევდა მას ყელის ტკივილის საწინააღმდეგოდ, ცუდი განწყობის საწინააღმდეგოდ და წონის დაკლებისთვის.
ლიმნის ბალახის კულინარიული გამოყენება
ლიმნის ბალახს ასევე უწოდებენ ციტრონელას. მას აქვს ლიმონის ნათელი და სუფთა არომატი და 50-ზე მეტი ჯიში. იგი გავრცელებულია ძირითადად ტროპიკულ და ზომიერ ზონებში. ეს არის მრავალწლიანი მცენარე, გრძელი და მკვეთრი და მაღალი ფოთლებით. მისგან გამოიყენება ბალახის მიწის ნაწილში არსებული ფოთლები.
მაკაოს კულინარიული გამოყენება
ცოტას გაუგია სიტყვა "არაარუტი", ხოლო ვინც საიდანმე მოისმინა, წარმოდგენა არ აქვს რა არის ეს. არარუტი არის ბურღულეულის კულტურის სახეობა, რომელიც ნაკლებად ცნობილია ბულგარეთში. ამასთან, ის ძალიან სასარგებლოა, რადგან ძალზე ადვილი ასათვისებელია და შეიცავს ბევრ ვიტამინს.
ინდრიშის კულინარიული გამოყენება
ინდრისეტო უაღრესად არომატული ბალახია, რომელიც ყველა ოჯახში უნდა არსებობდეს. ცოტამ თუ იცის, რომ ინდრიშოო სინამდვილეში ერთადერთი საკვები ნემსიწვერაა. ვიზუალურად ჰგავს გერანიუმს, მაგრამ ვარდის სუნი აქვს - საინტერესოა, არა? ითვლება, რომ ეს მარადმწვანე ბუჩქი სამხრეთ აფრიკიდან მოდის.
ვაშლის ფქვილის გამოყენება და გამოყენება
თავისი ბუნებით ვაშლის ფქვილი არის წვრილად დაფქული გამხმარი ვაშლის ნაჭრები. ფქვილის დასამზადებლად საჭიროა მსხვილი და მწიფე ვაშლები, რომელთა დაჭრაც შესაძლებელია თხელ ნაჭრებად. როგორც ვიცით, ვაშლი მდიდარია პექტინით და ვიტამინის ხილით. ყველა ეს სასარგებლო ინგრედიენტი დაცულია დაფქვის დროს და რჩება მიღებულ ფქვილში.
