2024 ავტორი: Jasmine Walkman | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-16 08:33
ესკაროლა არის მწვანე ფოთლოვანი ბოსტნეული, ვარდკაჭაჭასებრთა ოჯახის წარმომადგენელი. მას აქვს ფართო, მწვანე, ხვეული ფოთლები და ოდნავ მწარე გემო. მისი მოხმარება შესაძლებელია როგორც უმი, ისე მოხარშული.
ესკაროლა ნაკლებად მწარეა, ვიდრე ამ ოჯახის სხვა წევრები. სიმწარე ყველაზე ძლიერად იგრძნობა ძირში და ფოთლები მწარე ხდება მხოლოდ მაშინ, როდესაც ისინი უფრო მუქია.
ესკაროლა უფრო მეტ ვიტამინსა და მინერალს იძლევა ვიდრე აისბერგის ჩვეულებრივი სალათის ფოთოლი. იგი დაბალკალორიულია და შეიცავს A ვიტამინს, ბოჭკოს, კალციუმს, რკინას და C ვიტამინს.
დიდი რაოდენობით A ვიტამინი ხელს უწყობს ოსტეოპოროზისა და კიბოს პრევენციას. გარდა იმისა, რომ მწვანე სალათებში მიირთმევენ, ესკაროლი ხშირად ჩაშუშულია.
ის ხშირად შედის მაკარონისა და სუპების რეცეპტებში და განსაკუთრებით პატივს სცემენ იტალიურ სამზარეულოში. ესქაროლას ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი რეცეპტი არის თეთრი ლობიოთი და დამატებული ლორი ან ბეკონი.
როდესაც სალათებისთვის გამოიყენება, შიდა, ღია ფერის ფოთლები კარგი არჩევანია. კარგად ერწყმის ხილს სალათებსა და რძის პროდუქტებში. ეს კარგად უხდება უაღრესად არომატიზებულ ყველებსაც, როგორიცაა როკფორტი და თხის ყველი. ეს იდეალურია, როგორც ხორცის გარნირი.
სუპებში, დაჭერით ზოლებად და ასე დაამატეთ. ამ გზით კერძი გამდიდრებულია ფერით, ბოჭკოთი და კვების საშუალებით.
შემწვარი ესკაროლა კარგი გზაა თქვენი მენიუს შესავსებად. თავი შეიძლება გაჭრა შუაზე და შემდეგ მოაყაროს კარაქი და შავი პილპილი. და ბოლოს, თქვენ უბრალოდ უნდა განათავსოთ იგი გრილზე. ზემოდან მიირთვით ძმრით და გახეხილი ყველით.
ოდნავ დაქუცმაცებული ესკაროლა ლიმნით არის შესანიშნავი დამატება თევზის კერძებისთვის, ზღვის პროდუქტებისა თუ ვეგეტარიანული კერძებისთვის. ესკაროლა ასევე არის იტალიური სადღესასწაულო სუპის, სტრაჩატელას, განუყოფელი ნაწილი, რომელსაც შობას, ახალ წელს ან აღდგომის დღეს მოიხმარენ. ეს ასევე არის იტალიის საქორწილო სუპის ნაწილი, ასე დაარქვეს, რადგან მასში ხორცი და მწვანილი კარგად აერთიანებს ახალდაქორწინებულებს საქორწილო ცერემონიალზე.
გირჩევთ:
ქერის კულინარიული გამოყენება
ქერი (Hordeum distichon, Hordeum vulgare) - მარცვლეულის ოჯახის მცენარეა. იგი საკვებად გამოიყენებოდა ნეოლითის შემდეგ. ამის შესახებ წერილობითი მონაცემები მოიპოვება I საუკუნიდან. შემდეგ ძველი ბერძენი მკურნალი დისკორიდისი ურჩევდა მას ყელის ტკივილის საწინააღმდეგოდ, ცუდი განწყობის საწინააღმდეგოდ და წონის დაკლებისთვის.
ლიმნის ბალახის კულინარიული გამოყენება
ლიმნის ბალახს ასევე უწოდებენ ციტრონელას. მას აქვს ლიმონის ნათელი და სუფთა არომატი და 50-ზე მეტი ჯიში. იგი გავრცელებულია ძირითადად ტროპიკულ და ზომიერ ზონებში. ეს არის მრავალწლიანი მცენარე, გრძელი და მკვეთრი და მაღალი ფოთლებით. მისგან გამოიყენება ბალახის მიწის ნაწილში არსებული ფოთლები.
მაკაოს კულინარიული გამოყენება
ცოტას გაუგია სიტყვა "არაარუტი", ხოლო ვინც საიდანმე მოისმინა, წარმოდგენა არ აქვს რა არის ეს. არარუტი არის ბურღულეულის კულტურის სახეობა, რომელიც ნაკლებად ცნობილია ბულგარეთში. ამასთან, ის ძალიან სასარგებლოა, რადგან ძალზე ადვილი ასათვისებელია და შეიცავს ბევრ ვიტამინს.
ინდრიშის კულინარიული გამოყენება
ინდრისეტო უაღრესად არომატული ბალახია, რომელიც ყველა ოჯახში უნდა არსებობდეს. ცოტამ თუ იცის, რომ ინდრიშოო სინამდვილეში ერთადერთი საკვები ნემსიწვერაა. ვიზუალურად ჰგავს გერანიუმს, მაგრამ ვარდის სუნი აქვს - საინტერესოა, არა? ითვლება, რომ ეს მარადმწვანე ბუჩქი სამხრეთ აფრიკიდან მოდის.
ვაშლის ფქვილის გამოყენება და გამოყენება
თავისი ბუნებით ვაშლის ფქვილი არის წვრილად დაფქული გამხმარი ვაშლის ნაჭრები. ფქვილის დასამზადებლად საჭიროა მსხვილი და მწიფე ვაშლები, რომელთა დაჭრაც შესაძლებელია თხელ ნაჭრებად. როგორც ვიცით, ვაშლი მდიდარია პექტინით და ვიტამინის ხილით. ყველა ეს სასარგებლო ინგრედიენტი დაცულია დაფქვის დროს და რჩება მიღებულ ფქვილში.
