2024 ავტორი: Jasmine Walkman | [email protected]. ბოლოს შეცვლილი: 2023-12-16 08:33
ლობიო პარკოსანთა ოჯახის სახეობაა. იგი ევროპაში დიდი გეოგრაფიული აღმოჩენების დროს შემოიტანეს. იგი მთელ მსოფლიოში იზრდება სახლის კულტურისა და საკვების მისაღებად. ამ მცენარის სამშობლო სამხრეთ ამერიკაა, მაგრამ მისი გაშენება პრაქტიკულად ყველგან შეიძლება. იგი გაშენებულია ინკამდე და ევროპაში ჩამოიტანა ქრისტეფორე კოლუმბის ერთ-ერთმა ექსპედიციამ. მაღალი მოსავლიანობისა და მარტივი დამუშავების გამო, იგი XVI საუკუნის ბოლომდე გავრცელდა მთელ ევროპასა და აზიის ევროპულ კოლონიებში.
ლობიო არის ყოველწლიური ასვლა მცენარე, რომელსაც აქვს ხილი წიწაკის სახით, რომელსაც ასევე უწოდებენ თესლის ან ლობიოს თირკმლის ფორმას. ნაყოფი იქმნება ორი კარპელის მიერ, რომელთა შორის არის მკაცრი მემბრანული ძგიდე, რომელსაც თესლი ერთვის. ცნობილია 200 – ზე მეტი სახის ლობიო და ჯიშებს შორის განსხვავებაა წიწაკის ტიპის, ფერისა და თესლის გემოში.
პარკოსანი კულტურების დათესვა ხდება გაზაფხულის დასაწყისში და მნიშვნელოვანია, რომ არ დაიმარხოს ისინი დიდ სიღრმეში, იმის გამო, რომ პარკოსანი კულტურები ნიადაგში შედის. იგი მწვანეა ზაფხულის დასაწყისამდე და შუა რიცხვებში, რადგან ამ მდგომარეობაში მოსავლის ნაწილი მზადდება და შემდეგ მწიფდება და მზად არის მოსავლისთვის. აუცილებელია დატოვონ იგი მზით ან მშრალ და ჰაეროვან ადგილას რამდენიმე დღით, მას შემდეგ, რაც კენჭებით აიკრიფებენ, რომ კარგად გაშრეს და მომავალ წელს მოხმარდეს.
ლობიოს ტიპები მრავალია:
- ბობ აზუკი - არის წითელი აზიური ლობიო, რომელსაც იაპონელები პარკოსნების მეფედ უწოდებენ, რადგან ის ადვილად მონელდება და ძალიან სწრაფად ადუღდება. ასევე არსებობს ჩვეულებრივი აზუკი ლობიოს შავი ვერსია. აზიურ სამზარეულოში იგი გამოიყენება მთლიანად, ფქვილში დაფქვილი ან წითელი ლობიოს პასტის დასამზადებლად. ეს კარგი დამატებაა ბრინჯის და სალათებისთვის;
- პატარა თეთრი ლობიო - აშშ-ს საზღვაო ფლოტში ცნობილია როგორც საზღვაო ლობიო, რადგან 1800 წლის შემდეგ იგი მეზღვაურთა ერთ-ერთი მთავარი საკვები გახდა. ძნელია საჭმლის მონელება და ძნელად ასათვისებელი. ვარგისი ხარშები, სალათები და სუპები;
- მსხვილი თეთრი ლობიო - ყველაზე ხშირად იყენებენ სალათებს;
- ბობ კანელინი - ძალიან კარგი გემოვნების იტალიური ჯიში, რომელიც სრულად მოხარშვის შემდეგაც ოდნავ ნედლეულად რჩება. იტალიაში მას ამზადებენ ტრადიციული მინესტრონის წვნიანისა და სხვადასხვა სალათების მოსამზადებლად;
- ლიმას ლობიო / ზეთოვანი ლობიო, მადაგასკარის ლობიო / - პერუში აღმოაჩინეს XVI საუკუნის დასაწყისში. მარცვლები მრგვალია, გამოხატული თირკმლის ფორმის ფორმაა, მისი შიგნით არის ღია მწვანე და გაჯანსაღება სხვა სახეობებთან შედარებით. მას აქვს ძალიან ზეთოვანი გემო და შესაფერისია ძირითადად წვნიანებისა და წვნიანებისთვის;
- ბობ მუნჯი პატარაა და შეიძლება იყოს მწვანე, ყვითელი ან წითელი, ხოლო შიგნით ყვითელი. მას ყველაზე ხშირად იყენებენ ლობიოს კომბოსტოს დასამზადებლად. ფართოდ გამოიყენება ჩინეთსა და ინდოეთში. იგი არ ისველებს მომზადებამდე და აქვს დელიკატური ტექსტურა და მისი გემო ოდნავ ტკბილია;
- ბობ პინტო - მშრალ მდგომარეობაში არის ჩალისფერი ფერის ყავისფერი ლაქები, მომზადების პროცესში ვარდისფერ-ყავისფერ ფერს იღებს. ეს არის მექსიკური რიგი კერძების სავალდებულო ინგრედიენტი;
- ბობ ფლაჟოლი - მარცვლები პატარაა, ოდნავ მომწვანო, დელიკატური არომატით და გემოთი. საფრანგეთში მას იყენებენ სალათების მოსამზადებლად და ცხვრის გვერდით კერძად;
- შავი ლობიო - გავრცელებულია მექსიკაში და სამხრეთ ამერიკის შეერთებულ შტატებში. ეს არის როგორც კარიბული, ასევე ლათინური ამერიკის ერთ-ერთი მთავარი ინგრედიენტი. მისი ძუძუმწოვრები შავია, შიგნიდან კი კრემისებრი. მას აქვს ოდნავ ტკბილი გემო და შესაფერისია სალათებისთვის და წვნიანებისთვის;
- წითელი მექსიკური ლობიო - მისი მარცვლები მცირეა, მრგვალი და მუქი. ძირითადად მას იყენებენ ჩილისა და წვნიანობის მოსამზადებლად.
გირჩევთ:
ბრინჯი - სხვადასხვა სახეობა, განსხვავებული მომზადება
თეთრი ან ყავისფერი, მთლიანი მარცვალი, დაფარული, მოკლე ან გრძელი მარცვლებით… ბასმატი, წებოვანა, ჰიმალაი, დესერტი… და სხვა, და მეტი - აზიიდან, აფრიკიდან, ევროპიდან და ჩვენს მიწაში მოყვანილი. ბრინჯი იმდენი ვარიაციითა და ჯიშით არსებობს, რომ ძნელად დადგება დრო, რომ ადამიანმა ჩამოთვალოს, წაიკითხოს და დაიმახსოვროს ისინი.
ესპანური ყველის ხუთი სახეობა უნდა სცადოთ
ესპანეთი შეიძლება ყველით ისეთივე ცნობილი არ იყოს, როგორც მისი ჩრდილოელი მეზობელი საფრანგეთი, მაგრამ ეს ნამდვილად განპირობებულია მარკეტინგის არარსებობით, რაც სამწუხაროა, რადგან იბერიელები წარმოადგენენ გემოვნებიან რძის პროდუქტებს. ესპანური ყველის დამზადების ტრადიციები ათასი წლის წინ იწყება.
რევოლუციური! პლოვდივის მკვიდრმა შექმნა პურის ორი ახალი სახეობა
პლოვდივიელმა ოსტატმა მცხობელმა შექმნა და დააპატენტა ორი სრულიად ახალი ტიპის ბულგარული პური, რომელიც მთების ქვეშ მდებარე ქალაქს ეძღვნება. ფქვილის სპეციალური ნაზავი გამოიყენება მათი დასაბანი. ბულგარული პურის ორი ახალი ტიპი ატარებს პლოვდივის უძველეს სახელებს, ხოლო მათმა შემქმნელმა - გეორგი ლეფტეროვმა შეიტანა განცხადება მის მიერ წარმოებული მაკარონის რეცეპტების ევროპული პატენტისთვის.
შავი ზღვის სკუმბრია და ზუთხის ორი სახეობა გაქრა ბულგარეთის წყლებიდან
შავი ზღვის სკუმბრია , რომელიც შავი ზღვის ტერიტორიაზე მდებარეობდა, უკვე წარსულია. ეს არის ჰიდრობიოლოგისა და იხტიოლოგის პენჩო პანდაკოვის სიტყვები, ექსპერტი, ბალკანკის ასოციაციის წევრი. ჰიდრობიოლოგი ასევე აღნიშნავს, რომ სკუმბრიის გარდა სხვა არავინ არსებობს ზუთხის ორი სახეობა რომლებიც დუნაის წყლებში ცხოვრობდნენ.
ორაგული - სახეობა, შემადგენლობა, შენახვა და სარგებელი
ორაგული თევზის არასისტემატური ჯგუფია, რომელიც კალმახების ოჯახს მიეკუთვნება. იგი მიგრირებს, ქვირითებს მტკნარი წყლის აუზებში და ცოტა ხნის შემდეგ პატარა თევზები გადადიან ოკეანეში. ორაგულის პოვნა ივნისში შეიძლება, როდესაც ახალი თევზის დაჭერა დაიწყეს უშუალოდ მეთევზეების მიერ.
